Grafstenen in de oudheid
Grafstenen in alle soorten en maten, in de meeste gevallen vergezeld van inscripties met informatie over de overledene, werden in het hele Romeinse rijk opgericht. Zoals blijkt uit de Digesta (de verzameling Romeinse juristen), was het doel van deze monumenten om de herinnering aan de doden levend te houden – een succes gezien het grote aantal grafinscripties dat bewaard is gebleven. het leven van machtige royals, rijke senatoren en generaals, hardwerkende kooplieden en winkeliers, kinderen die jong stierven, huisdierslaven en zelfs huisdieren. Maar waren er andere motieven in het spel bij het oprichten van grafstenen dan de wens om de herinnering aan de doden op steen te schrijven? Er is geen betere gelegenheid dan Allerzielen om dieper op deze kwestie in te gaan en Romeinse grafsteeninscripties te onderzoeken.
De oudste grafmonumenten dateren uit de oudheid. Het meest bekend zijn de prachtige graven die de Egyptenaren bouwden voor hun farao’s. De Egyptenaren plaatsten echter ook kleinere grafmonumenten op de graven van gewone mensen. Ook de oude Perzen, Grieken en Romeinen kenden zogenaamde grafculturen, waarbij monumenten op graven werden opgericht. De Grieken en Romeinen plaatsten hun grafmonumenten voornamelijk op de wegen in en uit de stad (Athene, Kerameikos; Rome, Via Appia). Met de komst van het christendom werden graven nog steeds gemarkeerd, maar de plaats van begrafenis veranderde. Steeds meer belangrijke personen werden begraven in kerken en kapellen. De binnenplaats rond de kerk was voor de armen. Sinds de middeleeuwen verschijnen er grote en beroemde grafmonumenten in kerken. De vloer is bedekt met platte grafstenen om het graf te markeren. Er zijn nauwelijks grafstenen op de begraafplaats. Speciale graven of familiegraven zijn echter voorzien van grafstenen. Een grafsteen is geen grafsteen, maar een plaatsaanduiding.
Grafstenen zijn al eeuwen in gebruik
Grafstenen worden al eeuwenlang gebruikt. Het begraven van mensen is een Nederlands gebruik sinds de achtste eeuw na Christus. Voordien werden mensen meestal na hun dood verbrand en speciaal begraven. Sporen van begraven personen zijn nog steeds terug te vinden in onze landschappen. Denk aan ‘Hunebedden’. Deze grafstenen waren niet zoals de grafstenen van vandaag, die duizenden kilo’s wogen. Ook liggen hier meerdere mensen begraven. In deze Memorabel-blog vertellen we je over de geschiedenis van grafstenen vanaf de 8e eeuw tot nu.
We vinden tempels in elke cultuur of religie. Van het hindoeïsme tot het oude Griekenland, van het christendom tot de islam. Daarom zien we vaak de tempelvorm van veel culturen terug in de grafmonumenten van die cultuur. Hier vindt u enkele voorbeelden van tempelgrafstenen die wij hebben gemaakt of zouden kunnen maken. Als u specifieke ontwerpideeën in gedachten heeft, werken we graag met u samen om een volledig ontwerp op maat te maken.
Grafstenen worden in de moderne tijd gebruikt als markeringen voor graven
Grafmonumenten worden gemaakt van verschillende soorten materialen. De meest bekende zijn monumenten gemaakt van natuursteen. Denk bijvoorbeeld aan graniet, hardsteen en marmer.
Ook zien we natuursteen vaak gecombineerd met andere materialen zoals glas, brons en staal. Maar monumenten kunnen natuurlijk ook geheel van andere materialen dan natuursteen worden gemaakt.